Без каханьня нудна, пуста,
На душы завялы цьвет.
Скача цёмная распуста
I глядзіць нядобры сьвет.
Кабарэ. Начныя клюбы.
Мігаценьне ліхтароў...
Ня туды ідзеш, мой любы,
I ня ў госьці да сяброў.
Да мяне ты на спатканьне,
I я чую, як з табой
Ноч сьпявае аж да раньня,
Не спавітая журбой.
Праз салодкую надзею
Я гляджу ў далячыню.
I прыгожа маладзею,
I прыгожае ўчыню.
Не цнатлівая расправа —
Маладым клабук і крыж,
А сьвятая тая справа,
У якой ты ўвесь гарыш.
Любы дружа, сьвяты грэшнік,
Адчыні мне браму ў рай.
Завядзі мяне ў арэшнік,
Сілы пешчаў набірай.
Адхлябні любоў зямную,
Як мядовае пiтво.
Начапi пачуцьцяў збрую
На дабро і хараство.
I разлушчым мы з табою
Пазалочаны арэх.
Возьмем лепшы сьвет бяз бою,
У каханьні спалім грэх.
|
|
